8 maja 1992 r. na rynku ukazała się debiutancka płyta Roberta Gawlińskiego i Wilków zatytułowana po prostu Wilki i szybko stał się jedną z najlepiej sprzedających się płyt tamtej dekady. Sam zespół na żywo zobaczyłem jednak wiele lat później. Niektóre utwory z pierwszego albumu do dziś są w repertuarze, w tym oczywiście pierwszy wielki przebój, czyli Son of the blue sky, ale tak sobie myślałem, że fajnie by było posłuchać tej płyty po całości. Niemożliwe? Marzenia się czasem spełniają! Styczniowa Niebieska Trasa Wilków nazwą nawiązuje do koloru okładki debiutanckiego krążka i jej atrakcją jest zagranie w całości debiutu – od pierwszej do ostatniej nutki.
Wybrałem przystanek w warszawskim klubie Progresja, który wypadł w sobotę 25 stycznia 2020 r. Jak się okazało, mało brakowało, a koncert by się nie odbył z uwagi na silną infekcję Roberta. Na szczęście dał radę i to przez pełne dwie godziny. A miał dla kogo, bo choć Progresja to duży klub, fani zjawili się na tym koncercie nader licznie. Miejsce pod sceną udało się znaleźć tylko dlatego, że przyszliśmy godzinkę przed występem.
Koncert rozpoczął się o 20.15. Najpierw podróż sentymentalna – czyli debiutancka płyta. Potem nowa piosenka, ekologiczne Świat to fajne miejsce ze składanki 26/26, dwa utwory z ostatniej płyty Przez dziewczyny (ale nie ten tytułowy) i zestaw największych hitów, choć bez słynnej Baśki, za to z moją ulubioną piosenką O sobie samym. Cudnie było!
Przy okazji kupiłem album Wilki live collection, który sprzedawany jest tylko podczas koncertów. No i szczęśliwie w dość nieoczekiwany i przypadkowy sposób wzbogaciłem się o komplet autografów… dla mnie rzecz bezcenna!
SETLISTA Z WARSZAWY, KLUB PROGRESJA, 25.01.2020, godz. 20.15
1. Eroll
2. Nic zamieszkują demony
3. Son of the Blue Sky
4. Amiranda
5. Rachela
6. Beniamin
7. Glorya
8. Aborygen
9. Eli lama sabachtani
10. Z ulicy Kamiennej
11. Uayo
BISY 1
12. Świat To Fajne Miejsce
13. W drodze do marzeń
14. Na krawędzi życia
15. Ballada Emanuel
16. Urke
BISY 2
17. Love Story
18. Bohema
19. Na zawsze i na wieczność
20. O sobie samym