Kategoria: Środkowe

…czyli miejsce piękne o każdej porze roku.  Byłem tu niezliczoną ilość razy i zawsze chętnie powracam. Uwaga! Obecnie czasowo zamknięta jest zw. ścieżka dolna, z uwagi na uszkodzenia pomostów. Nadal można wędrować ścieżką górną i trasą wiodącą po drugiej stronie rzeki Sopot, obok ruin.

Aleja starych dębów w Górecku Kościelnym (najstarszy ma ok. 500 lat) prowadząca do pełnej uroku drewnianej kapliczki na wodzie to jedna z pereł Roztocza. Ostatnio zasadzono kilka kolejnych dębów, może dostaną szansę, aby z czasem także osiągnąć rozmiary pomnikowe?

Ciekawostka z okolic Krasnobrodu – kapliczka trójkątna, którą postawiono faktycznie na planie trójkąta (czyli ma tylko trzy ściany). Obiekt znajduje się przy pieszym szlaku turystycznym Wzgórzami Roztocza (znaki niebieskie), prowadzącym z Krasnobrodu do Szewni Dolnej.

Jednym z dość trudnych odcinków tras pieszych na Roztoczu jest fragment szlaku Krawędziowego ze Zwierzyńca do wsi Sochy, a to z uwagi, że prowadzi on wzdłuż wąskiej szosy, która nie posiada żadnego pobocza. Teraz, dla części tej trasy, pojawiła się alternatywa w postaci sympatycznej ścieżki znakowanej kolorem czarnym. Zaczyna się przy drodze do Florianki, tuż co za zakrętem szosy do Soch i prowadzi przez lasy Roztoczańskiego Parku Narodowego leśnymi duktami do granicy lasów należących do parku.

Taką fajną wydmę wypatrzyłem we wsi Kunki k. Suśca. Widać ją nawet z szosy, choć trzeba dobrze się rozglądać.

W Jacni (Roztocze Środkowe), przy parkingu przy zalewie stanęła tężnia. Może nie tak monumentalna, jak te w Ciechocinku, ale bez wątpienia równie zdrowa. Po gałęziach tarniny płynie solanka jodkowa z odwiertu Korona z uzdrowiska w Zabłociu. Aby woda zaczęła płynąć należy nacisnąć przycisk. Jedna sesja trwa 30 minut, ale można ją wydłużyć kolejny raz naciskając przycisk. W czasie sesji rozlega się muzyczka relaksacyjna i robi się całkiem sympatycznie. Nie ma żadnych opłat.

Jeżeli wybieracie się w najbliższym czasie na Roztocze, pamiętajcie aby wziąć coś porządnego na komary. Niedawno zawitałem w okolice Krynic i wsi Polany tropem planowanej ścieżki partyzanckiej Pamiętajmy. W jej ambitniejszej wersji jest odcinek terenowy w ładnym wąwozie. Wędrując do niego wśród łąk zostałem zaatakowany przez oddziały szturmowe much i komarów. W samym wąwozie mowa była już nie o oddziałach szturmowych, a o całych armiach. Zrobiłem tylko jedno zdjęcie, które wyszło nieostre, ale o drugim po prostu nie było mowy. To kilkusekundowe zatrzymanie oznaczało i tak kilkadziesiąt ukłuć! Co dodatkowo intrygujące w rozbłyskach lampy owady wyszły na BIAŁO, gdy jednak w biegu wyskakiwałem z lasu oczekujący na mnie w samochodzie Marek powiedział, że ciągnęła się za mną komarza CZARNA chmura. Gdy tylko dopadłem samochodu, zarządziłem natychmiastowy odwrót. Niestety, wraz ze mną dostało się do pojazdu jeszcze ok. 50 komarzych komandosów. Tłukliśmy to towarzystwo jeszcze jakieś pół godziny. Tego samego dnia jechałem rowerkiem w innej części regionu, z Józefowa do Hamerni przez Puszczę Solską i problemu nie było. Może dlatego, ze to były okolice południa, kiedy panował największy upał. A w Polanach byłem już popołudniu.